Onbekommerd

Onbekommerd… Het parkeerdek af wandelen. Vlamrood daar geparkeerd. Onbekommerd een eigen vakantiedag beleven. “Neem jij ook een eigen dag in onze vakantie?” Zo was het vanmorgen een half uur autorijden. Vanaf het vakantiehuisje. Mijn doel, onbekommerd slenteren. En zij… Zij redt zich vandaag.

Door de winkelstraten bekijk ik het straatleven. Een mooie zomerse dag vandaag in Den Helder. Het begeeft en leeft vandaag onbekommerd. Een dag zonder je zorgen te maken. Onbezorgd en onbekommerd deze zomerdag voelen in de zon. Ik vraag mij af hoe warm het vandaag gaat worden. Zonnebril op mijn gezicht.

Onze liefde wat wij hebben is mooi. Dat bedenk ik mij bij Lange Jaap. In vrolijkheid en somberheid, in een lach en in een traan. Onbekommerd maken wij samen dagen, weken, maanden. Al meer dan een jaar. Het moet mooi blijven. De radio staat veel op Radio 5. Onbekommerd leuke en vrolijke muziek. Geen zware muziekklanken van mij.

Bovenop de dijk. Sta ik hier. Mensen doen hun eigen ding. Onbekommerd en ze laten zich niet storen. De horizon is ver. Lijnen komen bij elkaar. Onbekommerd wandel ik over de dijk naar het eind. Niet zichtbaar. Weet nog niet wat mijn doel is. Wil ik niet weten. Als het maar een dag rondkijken is. Onbekommerd… Al zie ik een meningsuiting. Maar de zee is prachtig om te zien.

Zo zou het leven moeten zijn. Onbekommerd en geen zorgen maken. Maar het is een wereld waar je afvraagt wanneer je een mens bent, wanneer je een mens mag zijn of waar je als mens van mensen mag ontvangen. Onbekommerd blij zijn met kleine dingen. Zo leg ik haar blauwe parkeerkaart wel eens op mijn dashboard. Dit op die speciale parkeerplekken.

De boot vaart af en aan naar Texel. Veel mensen aan boord. Zij die heengaan willen een onbekommerd. Zij die terugkomen hebben hopelijk een onbekommerde vakantie beleefd. Even geen dagelijkse sleur beleven. Genoeglijk genieten in de vrije vakantiedagen. Na vele maanden te hebben gewerkt is het fijn om onbekommerd je vakantie te mogen vieren.

Verderop een militaire zone. Actualiteiten komen op. Een onbekommerd leven is tegenwoordig minder zeker. Dreigingen in de wereld. Defensie is weer actueel. Onze zeevloot is op afstand te zien. Het is niet meer onbekommerd. Wereldpolitiek, politieke leiders, presidenten en groeperingen. Lust tot macht en dreigende taal. Daarbij op twee uur van ons vliegen is het oorlog. Onbekommerd…

Er wordt met het bootje gevaren. Een jonge vrouw ligt heerlijk onderuit. Ze wordt vooruit gevaren. Onbekommerd door haar vriend. Bij mij schuifelt zij door mijn huis. Ze bedenkt iets en dat moet dan gedaan worden. TV aan, tafel vol attributen, op het aanrecht liggen de groenten om klaar gemaakt te worden en Whatsapp berichten beantwoorden. Zij kan onbekommerd multitasken en dat met een vrolijke lach. Een kluwen wol voor een trui samen met haar breinaalden liggen in een beslagkom.

Lichtschip Texel ligt gedoofd in de Binnenhaven. Onbekommerd ligt het daar. Het heeft zijn dienst gedaan. Als een lichtbaken op zee. Zijn licht is gedoofd. In ons blijven we naar elkaar toe schijnen en dat met onze onzekerheden. Wij laten maze en falen in mini. Er niet aan denken en positief blijven. Onbekommerd timmer ik voor haar een schilderijlijst. Ik hou van haar. Er moet een prachtig schilderij ingelijst worden. Zij schildert bij mij thuis.

Onbekommerd wordt bekommerd. In het centrum van Den Helder ben ik weer teruggekomen. Ik ben op weg naar het parkeerdek. Daar in het centrum vraag ik mij af hoe het na vandaag, de komende tijd gaat. Wanneer het gewone leven gaat beginnen. Mensen naar hun werk, scholieren naar school. Bekommeren in hun prestaties op het werk en op school. Het thuisleven gaat ook naar dagelijks. Bekommeren over thuis, bekommeren over het werk, bekommeren over school, bekommeren in en over het dagelijks leven om ons heen. Bekommeren wordt helaas ook meningen uiten. En in meningen uiten wordt tegenwoordig veel bekommerd. Links, rechts, vriendelijk, onvriendelijk... Zelfs beledigend, scheldend en kwetsend. Kijkend naar het komend najaar vraag ik mij af; wat wordt er naar de komende Tweede Kamer verkiezingen bekommerd?

……onbekommerd wil ik mijn wandeling beëindigen. Vanavond samen met mijn vriendin onbekommerd en liefdevol bij ons vakantiehuisje buiten zitten. Ik ben vlakbij het parkeerdek waar mijn vlamrood staat geparkeerd. Maar eerst wil ik wat vriendelijks doen. Een mooie afsluiting van deze onbekommerde dag. Daar zie ik mijn onderwerp wat ik kan fotograferen. Het doet vriendelijk aan. Richt mijn fotocamera en druk op de ontspanknop… 

Tot ziens!

Voor meer Onbekommerde foto’s en deze in een complete wandeling, klik hier