Op de boot na een lange reis met de trein en de bus kom je tot het besef dat het moment daar is wat je enige tijd geleden, maanden geleden besloten had. Weg zijn van de hectiek, weg zijn van veel beslommeringen, weg zijn wat je veel bezig gehouden heeft en wat het nog doet… En weg zijn van daar waar alles klein is en groter moet worden, luidruchtiger en geen stilte kent.
3 januari 2022
Weg zijn in een tijd wat Lockdown genoemd wordt. Wat betekent dat men op de plaats moet blijven en je niet verroeren in een menigte. 'Blijf waar je bent en verroer je niet…' Maar wie kan dat? En wie houdt dat vol? Het geeft (helaas…) al veel, vele reacties en zelfingenomen meningen door mensen die denken dat ze het beter weten. Goed, de reis naar de boot was één van vele lege zitplaatsen om je heen. Gelukkig maar, deze reis mag en is toegestaan in de tijd nu en laat ik daarbij maar klein zijn in alle voorgenoemde reacties en meningen. Ik doe eraan niet aan mee. Heb het afgelopen jaar al genoeg meegemaakt en daar ga ik mij nu niet over uitlaten……
Op Kerstavond aankomen op Schiermonnikoog. Oké… Het was nog middag, maar het wordt al Kerstavond genoemd de dag voor Kerst. De Kerstdagen voor het eerst sinds vele jaren alleen beleven en dat op één van de kleinst bewoonde eilanden van Nederland. De zee horen ruisen… De wind voelen in je gezicht… Stappen op het strand en in de duinen, waar naar toe…? Een eiland verkennen wat ik de laatste weken verkent heb op Google Maps. Geen vaste land meekrijgen waar de dagelijkse hectiek gewoon doorgaat… Veel Social Media stil zetten. Wie durft dat? Niet alles meekrijgen zo op Kerstavond. Kerst… Bij Kerst gaat het om iets kleins geboren.
Kerstdagen… Ach, wat is dat nu als dit bij weinig mensen het nog in zit wat het echt inhoudt? Niet dat ik echt gelovig ben, maar ik weet wel wie ruim 2000 jaar geleden geboren is. Verder wil ik niet veel gelovig doen, al is het alleen maar dat gelovig zijn tegenwoordig veel meningen opwekt. In mijn tuinhuisje heb ik de tekst ‘Gott weiss ich will kein Engel sein…’ in de Top 2000 kunnen mee genieten. ……mijn buren thuis mogen blij zijn dat ik ver van hun aan het logeren ben in een tuinhuisje (…formaat Tiny-woning) op Schier. Geeft het naar hen toe geen geluidsoverlast in de jaarlijkse Top 2000 waar ik voor dit jaar een zware voorkeur heb gestemd in veel (zwaar en hard) gitaargeweld. Nee, ik blijf dit jaar klein in overlast door decibellen.
Twee paar schoenen zijn mee gegaan naar Schiermonnikoog. Op mijn Hanwag wandelschoenen heb ik de bus- en treinreis naar het eiland gedaan. Met de Hanwag’s ging het overdag stappen op het eiland. ‘s Morgens vroeg was het met mijn Asics hardloopschoenen hardlopen. Het meest door de polder van Schiermonnikoog. Mooie vlakke wegen en recht toe recht aan. Bij maanlicht zelfs en op de Kerstochtenden stil, heel stil. Het licht van de vuurtoren zwaaide geduldig rond. Zelfs het licht van de vuurtoren op het Duitse eiland Borkum was waar te nemen. Geen enkele voertuig te bekennen. Behalve in het ruisen van de zee wat je van de andere zijde duinen kon genieten was dat het enigste wat je kon horen. Na mijn ochtendloopje douchen in mijn tuinhuisje, ontbijten hierna, de afwas doen en dan mij klaarmaken om Schier te verkennen op de Hanwag’s. Vaak had ik al een windrichting voorgenomen en vaak ging ik ook die richting op. Duinen… polder… dijk… Waddenzee… Godverlaten vlaktes betreden… Maar ook een bosgebied door wandelen waar je het Veluwe gevoel kreeg. Zee… Zeegolven… en… en ruim een kilometer het strand oplopen vanaf de duinen en daar heel… Je héél klein voelen… Wie durft dit? Je bent ongemerkt gedesoriënteerd aan het rondwandelen op dit grote lege en mistige vlakte. Mocht mij gezegend prijzen met de satelliet navigatie in een Garmin…!
Oh ja… In mijn tuinhuisje begeef ik mij op zelf gebreide kousen. Ooit al eens lief gekregen als een cadeau. Waarin een klein cadeau groots doet in het geven van warme voeten.
…en dan is het Oudejaarsdag. Op deze dag is het mijn tuinhuisje verlaten. Zes volle dagen heb ik op Schiermonnikoog mogen verblijven. Een dag langer zelfs dan vooraf besproken. Ik heb mijn verblijf op de vierde dag bij de huiseigenaar van het tuinhuisje kunnen verlengen. Wat moet ik een dag eerder thuis komen als het op Schier genieten is van het klein zijn in rust, stilte, uitzichten, zee, strand, wind, wandelen, hardlopen, eiland , oliebollen, cappuccino, Juttersbitter, het slapen in een bedstee en een vuurtoren wat zijn licht rondstrooit. Laat mijzelf daarin maar klein zijn op dit grootse eiland.
Zes volle dagen verblijven en stappen op Schiermonnikoog. Het begon op Eerste Kerstdag in een straffe en ijskoude oostenwind. Heen de wind tegen. Terug de wind in de rug. Tweede Kerstdag hetzelfde, je moest echt een beschutte plek zoeken in de zon, daar was het nog wat aangenaam. Derde Kerstdag was het een grijze, sombere en stille dag. Een dag om stil te zijn…… Maar later op de dag met onverwachte leuke ontmoetingen op het eiland en… in de zee. De overige dagen waren gelukkig ook dagen waar vele kilometers gewandeld konden worden. De vorst was verdwenen en het was naar-buiten-weer. Samen met de kerstdagen is praktisch het hele eiland bewandeld. Maar er zijn nog wensen. Een volgende keer wil… Ja…Ich will… Het uiteinde op Balg bereiken. Dat is van einde de duinen op Balg waar op Eerste Kerstdag mijn keerpunt was, nog vele kilometers extra heen en terug wandelen naar het meest oostelijke punt van Schiermonnikoog. Op Eerste Kerstdag gaf mijn Garmin al een achtentwintig kilometer wandelen aan. Zo groot is dus Schiermonnikoog. Ben je niet opgewassen tegen zoveel kilometers op een eiland, blijf dan thuis. Een volgende wens is het bezoeken van Kaap Willemsduin. Een baken net zoals Kaap Kobbeduinen. Alleen Kaap Willemsduin staat midden in een kweldergebied waar geen fatsoenlijke wandelpaden zijn, maar wel veel slenken waardoor het gebied veelal nat is. Dat wordt nog een grote uitdaging.
……in de tussentijd is het na alle feestdagen nu, net als bij velen, klein zijn in een dagelijkse maatschappij met vele uitdagingen.
Klik hier voor een selectie van mijn genomen foto’s op Schiermonnikoog.
Klik hier voor de foto's op Balg waar je in de laatste foto onderaan de horizon de Eemshaven ziet. Dit op een afstand van 34 km. volgens Google Earth.
Arend-Jan - Mijn Kijk op Dingen