Grootse lucht op Schiermonnikoog

Lucht... ‘s Morgens vroeg op Kerst-avond-dag, op de zaterdag tijdens mijn loopje… Inderdaad gelijk de eerstvolgende ochtend en dat in het donker een trimloopje van een goede acht kilometer. Ik weet dat jij, dat jullie op dit tijdstip nog op één oor liggen. Mij geeft het vrijheid en ik kan hiervan genieten. Zo ook in deze loop, in mijn gehijg en bedenk dan dat de heenreis naar Schiermonnikoog goed is gegaan. Met de trein naar Leeuwarden. Daar had ik een lange (lunch-)pauze ingepland. Met de bus daarna op weg naar Lauwersoog. Deze werd bestuurd werd door een jonge buschauffeuse van begin 20 en zij kon haar bus stevig …maar veilig op de gaspedaal kon trappen. Zo stond ik mooi op tijd voor de snelle boot naar Schiermonnikoog te wachten. Met mij een halve boot vol en een aantal vrolijke viervoeters. Snuffelend naar elkaar. Wachten op het grootse eiland.

Waddenzee lucht… Ik kijk rond in het donkere polderlandschap op het eiland en dat vanaf de dijk bij de Waddenzee. Het geeft mij een gevoel dat het eiland, dat Schier voor mij is, zo ‘s morgens vroeg op deze Kerst-avond-dag. Ja, hoor... Het zwaaiend licht zie ik ook. Door de vuurtoren van Schiermonnikoog wordt in een bepaalde ritme zijn licht over Schier uitgestrooid. Uitgezwaaid kan ik ook zeggen. ...nu verder rennen naar mijn Tuinhuisje. Het zelfde huisje als vorig jaar en waar ik gisteren aan het eind van de dag vriendelijk ben ontvangen.

Luchtsoorten… Vorig jaar was er weinig diversiteit in de lucht op Schiermonnikoog. Er was een lucht aanwezig wat ‘ge-Lockdown’ werd en dat maakte dat er weinig variatie was in luchtsoorten. Blijf op je plaats en kom niet bij elkaar was het motto. Anders kon je toen een lucht binnen snuiven waar je mee besmet kon raken. …anders dan in Schiermonnikoog.
Nu deze dagen mag je gelukkig weer vele luchtsoorten vanuit vele richtingen opsnuiven. Je kunt hier op Schier daarvoor goed terecht. Bij het plannen van mijn Kerstvakantie zie ik dat er weer een (culturele) activiteitenlucht aanwezig is. Een aantal activiteiten heb ik in mijn agenda genoteerd. Deze om te bezoeken en aan deel te nemen. Schiermonnikoog wordt grootser voor mij.

Lucht uit veranderlijke richtingen… Op Kerst-avond-dag mag je het eiland verkennen. Dit met je wandelschoenen aan. Eerst in het dorp rondkijken. Gisteravond in het donker ging dat niet goed. Het ziet er hetzelfde uit als vorig jaar. En de mensen lopen nu meer genietend over straat. Vorig jaar zaten en liepen we met ons allen in maatregelen. Nu mag je vrij bewegen op straat en hier op Schiermonnikoog kan dat helemaal. Er rijden hier geen auto’s. Behalve voor het bezorgen en afnemen bij winkels en horeca. Heerlijk om midden over straat te wandelen.

Uitdagende lucht… Op deze Eerste Kerstdag zit ik een uitdaging te overdenken, uit te pluizen en dat voornamelijk in de weersverwachting. Niet in mijn te lopen afstand, dat mag je zelf ervaren. Als je dat kunt? Je mag ook aan je Kersttafel blijven zitten. In mijn Tuinhuisje is de tafel klein. Minder dan één bij één meter. Niet geschikt voor een Kersttafel en daarbij er is geen Kerstdiner. Misschien vanavond wanneer ik terug ben van mij uitdaging een Kersttafel in één van eetgelegenheden hier in het dorp.
Vanaf de laatste paviljoen op Schiermonnikoog, De Merlijn wandel ik het strand op. De afstand naar Merlijn ben ik met de fiets gegaan. Deze is door verhuurder van mijn Tuinhuisje naar mij toe uitgeleend. Het strand is bijna verlaten. Mijn te lopen richting is grijs en somber en met een weersverwachting dat het in de loop van de middag gaat regenen. Kilometers naar het oneindige wandelen op het strand. Eén wandelaar ingehaald. Een blauwe regenton aangetroffen, goed voor een strandjutter. Blij word ik van deze vrolijkerd. Kijkt mij kerst-vrolijk aan en wil mij blijkbaar wat zeggen. Alleen ik begrijp ik zijn/haar taal niet. Ik kom trouwens meerdere zeehonden tegen in mijn wandeling. Door het wat mulle zand en dat laatste geeft mij irritatie op mijn rechterhiel. Lang geleden dat ik irritatie, een blaar heb opgelopen in mijn wandelingen. Afijn, ik kan pijn lijden. Ik zie trouwens dat ik al verder ben dan vorig jaar op het strand. Kunnen jullie mij nog volhouden in mijn wandeling of ga je afhaken wanneer ik je de nu te wandelen kilometers ga opnoemen?

Na vele kilometers niets bereik ik dan mijn uitdaging. Op het uiterste puntje van Balg, het uiterste puntje van Schiermonnikoog sta ik op het ‘einde van de wereld’. Op de grens van de Waddenzee en de Noordzee. Geheel alleen rondkijkend gaan er gedachten door mij heen...... Laat ik hierom maar rondom kijken. Dat leidt mij af. Na een veertien kilometer enkele afstand wandelen vanaf daar waar ik mijn leenfiets heb gestald sta ik op de plek wat ik het hele afgelopen jaar in mij had. Prachtig hier. Het is hier groots......

Nu met wat pijn veertien kilometer terug wandelen. Op een gegeven moment zie ik over de duinen heen in de verte het baken Kaap Willemsduin. Ook een uitdaging voor mij om deze te bezoeken. Ik besluit om de duinen eens in te gaan. Na wat klimmen en struinen moet ik besluiten dat het zo vanaf het strand niet gaat. Je komt daar veel, heel veel dichte begroeiing tegen. Daar weet ik ook niet of het in dat desbetreffende gebied droog is. Mijn conclusie bovenop de duintoppen is om door te wandelen naar daar waar mijn fiets staat. Merk ook dat mijn lichaam moe begint te worden. Laat ik gewoon naar mijn fiets gaan en dan naar mijn Tuinhuisje. Na nog een uur wandelen bereik ik De Merlijn. Het was een mooie afstand wandelen. Je bent moe en ik besluit dat er vanavond geen Kersttafel is voor je is. Anders val je aan tafel van vermoeidheid in slaap. …en dat kan andere bezoekers in het restaurant uitdagen om ook in slaap te vallen.

Buitenlucht boven het landschap en strand... Er is veel lucht om te ademen aanwezig op Schiermonnikoog. 's Morgens tijdens de trimloopjes snuif ik de ik de eerste buitenlucht. Mijn Asics vinden het prachtig om hier te rennen. Ik bepaal mijn route en mijn trimschoenen volgen mij. Overdag na het ontbijt gaat het weer vele windrichtingen op. Niet alle richtingen van vorig jaar, maar het is het eiland weer groots bekijken.
Op derde Kerstdag wandelen we prachtig het Waterstaatpad af. Op het eind van dit pad kom je min of meer in een doorsteek terecht in de duinen. Bij zeer hoog water gaat het zeewater naar mijn idee van de Noordzee stromend over het kweldergebied naar de Waddenzee. Nu je hier toch bent, we gaan bekijken of wij vanaf hier Kaap Willemsduin kunnen bereiken. We gaan door het dichte struikgewas naar een vlakte toe waar de begroeiing laag is. Daarna lopen hier door wat water. Goede Hanwag’s aan en je voeten blijven droog. Gelukkig wordt het op een gegeven moment droog. We volgen als het ware een pad. Bij een slenk kunnen we door een stukje om lopen deze omzeilen. Het gaat verder …totdat het niet echt meer gaat. We komen daar alleen maar water tegen en om aan de andere zijde te komen wordt op zijn minst tot aan de knieën door het water. Als ik mijn Garmin moet geloven zijn we daar een twee kilometer het kweldergebied in gewandeld en om Kaap Willemsduin te bereiken moeten we nog een aantal kilometers kweldergebied doorstaan. We gaan terug en we gaan het strand op en in de buitenlucht op het strand kunnen misschien mooie foto’s nemen. Schiermonnikoog is zo groots, je kunt niet alles in één keer bereiken…

Culturele lucht… In de weken voor Schiermonnikoog zie ik op de VVV dat er gelukkig weer activiteiten worden georganiseerd. In één van de activiteiten had ik voor mijn reis al een kaartje gereserveerd. Dat was maar goed ook, de zaal zat bomvol. “Als jij jezelf bent, adem dan…” Moet zeggen dat ik dat het hele verblijf op Schier gedaan heb. Maar het was een prachtige spreekbeurt door fotograaf Cris Toala Olivares.   ( https://toalaolivares.com/ )

’s Avonds kon het in zangnoten genoten worden in een zanguitvoering door de twee zangkoren. Het zangkoor van Schiermonnikoog en het zangkoor van Zoutkamp. Zoutkamp ligt vlakbij Lauwersoog aan de overzijde van de Waddenzee voor diegene die topografisch het wat minder in zich hebben. In een algemene populaire repertoire kon muzikaal genoten worden.
Een groot en stevig culturele wind was het op de vrijdag, een dag voor het mijn vertrek. ’s Morgens mag je je kaartjes kopen. Als je niet weet wat je wilt bezoeken, de eilandbewoners die de kaartverkoop doen kunnen je een voorstel doen. Eerst mag je ’s morgens de troonswisseling bijwonen van de Koningin naar de nieuwe Koning. Een woordje van de nieuwe vorst en het Midwinter Festival op Schiermonnikoog is geopend. In je kaartjes zie ik dat je als eerste activiteit naar de Reddingsbrigade mag. Leuk, met LEGO-blokjes spelen …en dat is een serieus spel met een marifoon. Om in goede en duidelijke instructies een LEGO-bootje bouwen, oftewel in het echt naar het juiste schip in nood varen. Oh, wacht even. Vergeet het Kabouterdorp niet! Daarna mag je een huiskameroptreden bijwonen. Met chocolademelk aangeboden door de eigenaren van het huis. Het Groningse muziek in het zingen en spelen van bekende muzieknummers mag je ook niet vergeten. …en aandachtig luisteren graag. ’s Avonds gaan we naar een conference. Daar wordt op een wat luchtige wijze het reilen en zeilen op Schiermonnikoog vertolkt. Inclusief een dagje bij Linda de Mol. Oh ja, vergeet de Witte toren niet. Cultureel was er vorig jaar niets, maar deze dag was groots!

De laatste ademlucht… En zo eindig ik op Schiermonnikoog als waar ik mee begonnen ben. Op de laatste ochtend, op vrijdagmorgen ben ik (gewoontetrouw) aan het rennen. Mijn trimschoenen mogen vandaag hun laatste kilometers rennen op dit eiland. En mijn gehijg nu is voor het laatst op het eiland. Moet ik nu een heel jaar het zwaaiend licht missen? Oké… In mijn fotocamera, ook in mijn blauwe compact camera en in mijn iPhone staan veel foto’s. Meer dan vorig jaar. Dat wordt nog een klus om een selectie in te nemen.
Bij het Tuinhuisje aangekomen is het eerst douchen. Daarna nog een klein ontbijtje en helaas dan …mijn spulletjes inpakken. De eigenaar nog bellen en met hem mijn belevenissen vertellen. Telefonisch nemen we afscheid van elkaar. …er is een optie ergens half 2023 besproken voordat wij de telefoon neerleggen. Daar mag ik nog een actie in ondernemen. Goed half tien verlaat ik mijn Tuinhuisje op weg naar de bushalte. Na vijf volle bussen naar de boot zien voorbij rijden (…waar komen al deze mensen vandaan??) stopt er een bus. De wachtenden en ik bij de halte kunnen mee naar een bomvolle boot naar Lauwersoog…… Snik… Ik ga het eilandlucht missen…

Wind-lucht verwachting… In de tussentijd ga ik maar weer ventilatielucht en andere installaties projecteren. Maar dat wel in mooie herinneringen naar deze Kerstvakantie. Het was weer groots… Een grootse lucht en waar je klein mag zijn……

Klik hier voor alle Grootse lucht op Schiermonnikoog foto's.

Overzicht - Mijn Kijk op Dingen