13. jun, 2017
Stap 1; De IJssel, de Sores van mij af laten vloeien.
Ik zeg het hierbij maar direct en platvloers. Het stromende water van de IJssel heeft van mij veel meegekregen afgelopen jaar. Vele gedachten, frustraties en zorgen. Het water van de IJssel nu mooi en rustig stromend, maar hier op de foto nog met strepen in de lucht. Dat geeft nog wat onrust en zorgen weer, maar met een beetje wind moet dat ook weggewaaid zijn. …en dat gaat weg!
Stap 2; Frits.
Frits is bij mij komen wonen vanaf het moment dat de fotoclub waar ik lid van ben - Fotogroep Stijl - een thema-avond ging houden om skeletjes en botjes te fotograferen. Omdat in de tuinaarde rondom mijn woonhuis voor zover ik weet geen dierlijke botjes aanwezig zijn, ontmoette ik afgelopen winter in de feestwinkel in Deventer een mooi hoofd. Hierbij kreeg hij van mij uit zijn naam. Frits is met tegenlicht van een opzetflitser gefotografeerd. De belichting moest in balans zijn met het licht wat vanaf het raam kwam.
Stap 3; Contact en geen Contact met het wegdek.
Was ik mij afgelopen voorjaar ergens in april de IJsselloop in Deventer aan het fotograferen. Dit om de sfeer vast te leggen. Wilde ik de aanstormende lopers die net gestart waren op de Wilhelminabrug fotograferen. Ging mij een grote vlek van een andere fotograaf in mijn beeld zitten en wel zo dat deze veel contact had met het wegdek. …en de lopers, de loper, deze zweefde over het wegdek heen.
Stap 4; The Save and Rescue is left alone.
Begin mei was ik op Terschelling. Wandelen en daarbij veel van mij proberen loslaten. Op een zaterdag liep ik daar op het strand. Vanuit de verte toen zag ik bewegingen op het strand en op zee. Er gingen bewegingen naar het strand toe en het bewoog ook van het strand af. Dichterbij gekomen bleek dat de KNRM demonstratievaarten hield met publiek aan boord. Om de power wat ineens los kwam van de boot in het water, is het mijn foto geworden ten aanzien van meetrekken, meebewegen of bevriezen met de fotocamera. Met een sluitertijd in een fractie van een seconde heb ik het water bevroren gekregen. Het reddingsschip was hier net gelost van zijn gele voertuig en ging op deze zaterdag nagespeeld af naar een noodsituatie.
Stap 5; KETCH… svsh.
Persoonlijk vond ik die twee mannelijke zitbankbewoners ongeïnteresseerd erbij zitten. Een andere richting op kijken terwijl rechts van hen een mooi tafereel zat en smakelijk was. Dit was ergens midden mei op het Museumplein in Amsterdam. Aan het Museumplein staat het Stedelijk Museum. Ik bezochte daar de expositie over Ed van der Elsken waarover ik in de afgelopen periode een presentatie over deze fotograaf heb gehouden. (er hoort hierbij nog enige mondelinge toelichting bij, maar dat moet hierbij maar erbij bedacht worden)
Trap 6; I am… sterdam
I… Engels voor Ik. Ik was in Amsterdam en dat is te zien. Eén van de meest gefotografeerde kunstwerken in Amsterdam. Laat een vracht (buitenlandse) toeristen los en je hebt vermaak ter plaatste bij het kunstwerk. Perspectief in een cirkel, driehoek of lineair. Zelf leg ik vaak het lineaire vast, daarom de tekst 'I amsterdam' lineair gefotografeerd.
Trap 7; Een verlaten kunstfantasie.
Al wandelend op het strand van Schiermonnikoog… Ja, ik heb afgelopen voorjaar veel strand gezien. Afijn, al wandelend daar kwam ik dit kunstwerk tegen. Anoniem en naamloos. Moederziel alleen op het strand, geen mens te bekennen daar zo. Foto nemen om later je fantasie er op los te laten.
Trap 8; Lacey.
Om de aandacht van een jonge kat te krijgen, daar moet je wat voor doen. Haar naam noemen, geluidjes maken en haar niet bang maken. Uiteindelijk was het gelukt. Twee paar ogen mooi gefotografeerd. Een portretfoto en dat was de opdracht.
Trap 9; I love these eyes.
I… Wederom Engels voor Ik… Ik ken de vrolijke ogen van haar, vanaf het afgelopen voorjaar twee jaar geleden. Met autoritjes worden deze vrolijke ogen vergezeld door Tilly, haar schaapje. Deze zit altijd op het dashboard mee te genieten waar zij opdat moment heen rijden. Begin april op Texel kregen de vrolijke ogen kennis met Simon's Cat. Na afloop van een mooi weekend op het eiland, ging het drietal vrolijk gestemd en met vrolijke ogen huiswaarts.
Trap 10; Before the global warming.
Wanneer je zoals ik veel indrukken heb opgedaan… Dit afgelopen voorjaar tijdens mijn wandeltrektocht van, naar en op de Waddeneilanden, daarbij ook vanuit de noordelijke provincies Groningen en Friesland en niet te vergeten een dagje Amsterdam. Dan is het mooi wanneer je zoals ik een aantal herinneringen samen kunt voegen. Minimaal drie herinneringen, minimaal drie foto's. Dat was de voorwaarde. Oké… Het is een foto geworden uit twaalf herinneringen.
Tien stappen…, tien trappen… Recentelijk ben ik een eind naar beneden geduikeld. Nog net niet van de laatste trede gerold. Het scheelde niet veel. Ik had de macht om dat te voorkomen en gelukkig gaat het de laatste tijd weer omhoog.
Tien treden, tien stappen. Het is nog niet het einde, maar het is nu goed en aan de voorwaarden voldaan beoordeeld. Kritische ogen keken op zaterdag 10 juli jl. mee en dat deden wij naar elkaars presentatie. Mijn presentatie is door onze leraar Harry ( www.EneHarry.nl ) samen met mijn persoon gefotografeerd. Wat ik bereikt heb is, net als bij de overige cursisten, dat wij de Basisopleiding Fotografie op de Fotovakschool goed doorlopen hebben. Dat is binnen, het is behaald.
Maar ik ga nog verder tellen. Het getal elf. Vanaf komende september ga ik de Vakopleiding Fotografie volgen. Om het positieve gevoel in mij verder omhoog te krikken. Ik wil meer tappen van het positieve gevoel in de hoogte.
Klik hier alle foto's van mijn presentatie.
Meest recente reacties
23.10 | 04:03
Het was dan ook prachtig op deze zondag en de reacties waren ook prachtig op deze dag.
21.10 | 17:50
Prachtige omschrijving!
20.10 | 04:55
Jij bent alert
Wie weet wat hier gaat gebeuren. Moest mijn naam even hoog houden
19.10 | 07:20
He nieuw leven in de kijk op. Of een korte opleving.
Arend-Jan - Mijn Kijk op Dingen