25. okt, 2016

“Zo lang mogelijk meedoen”

……dit is een slogan, een kreet, een reclame-uiting van een grote bank bij ons in Nederland. Menigeen zal het wel eens op de radio of op televisie gehoord hebben. Zo lang mogelijk meedoen, wie wil dat niet voor zichzelf? Meedoen met de rest. Meedoen in het aanwezig zijn en functioneren van jouw persoonlijkheid uit in het geheel.

Maar…, wat als men niet (meer) mee kan doen? Welke richting moet men dan op? Dit kan als levensbeschouwelijke vragen gesteld worden. Stel men gaat een richting op. Er kan dan naar binnen gelopen worden voor de lekkerste Latte Macchiato’s en dit om ’s middags vijf voor drie. Tegenover de voorgenoemde lekkerste kan men voor eerlijke koffie gaan. Fairtrade Coffee genieten, dit midden op een middag als tijdsbesteding.

Gaat men de tegenovergestelde richting op dan kan men stuiten op een hindernis. Van deze hindernissen, deze paaltjes kennen wij in ons Nederland er meer dan genoeg van. Voor men het weet heeft men een paaltje scheef gezet. Verdere hindernissen zijn op het hoofd-niveau. Takken met daaraan hangend paddenstoelen en bladeren. Daarnaast loopt er op straat een aangelijnde viervoeter. Wie weet wat deze doet wanneer men een vraag wil stellen aan zijn/haar uitlaatservice? Er kan niet zomaar iets gezegd of een vraag worden gesteld. Dat moet weloverwogen gesteld worden.

Een kwart draai maken met de wijzers van de klok mee, ten opzichte van de eerste richting geeft een oorverdovende stilte. Er is een mogelijkheid om decibellen geoorloofd te verspreiden de buitenlucht in. Nu is het stil. Bij een levensbeschouwelijk vraag, waarbij bepaald moet worden welke richting men op moet heerst vaak eerst stilte. Stilte van overdenking en overpeinzing.

Een kwart draai maken met de wijzers van de klok mee, ten opzichte van de tweede richting geeft vele richtingen en dus mogelijkheden. Er zijn vele mogelijkheden. Wil men meedoen en hierbij functioneren dan moet er…… Wat is dit? Ja…, naar het theater kan men ook gaan. Gezellig…

Zo lang mogelijk meedoen… Dan kan het zijn dat er in het leven van een ieder op een bepaald moment keuzes gemaakt moeten worden. Vrije keuzes, maar ook keuzes als gevolg van beslissingen waar men geen invloed op heeft en dit moet accepteren.

Bij het overdenken en overpeinzen welke keuzes genomen moeten worden, is het raadzaam dat men weet wat de persoonlijke contouren zijn ten behoeve van functioneren in het geheel. Met andere woorden, de persoonlijke interesses én kunnen om zo lang mogelijk mee te doen in het arbeidsproces.

Heeft men uiteindelijk voor zichzelf de juiste richting, een weloverwogen keuze kunnen bepalen in de persoonlijke contouren, dan zou het zomaar een opmaak zijn naar de verdere toekomst. Zo hoop ik dit ook te vinden. Binnenkort is het na achtentwintig jaren voorbij en ga ik op zoek naar hopelijk een ‘Gulden Snede’.

Klik hier voor alle foto’s van straattaferelen genomen in Elburg, wat hopelijk zo lang mogelijk blijft.