21. jun, 2016

Mijn Kijk op de Midzomernachtloop 2016

Afgelopen zaterdag 18 juni was het zover. Alexandra en ik liepen mee met de Midzomernachtloop georganiseerd door Natuurmonumenten. Een sponsorloop met als startplaats het Informatiecentrum van Natuurmonumenten in Rheden. Hier liepen wij als team, genaamd AJA mee.

Voor onze loop over de Veluwezoom van 21 km. hebben wij ons afgelopen maanden op verheugd. Waarom…? Omdat deze loop voor groot deel in de nacht gelopen moest worden, de geluiden in de bossen en op de heide, het licht worden in de vroege ochtend, maar ook voor onze sponsoren. Afgelopen maanden hebben wij als team sponsoren gezocht die ons wilden sponseren voor deze loop. Hierbij hebben wij vele sponsoren gevonden die ons een duw gaven, zodat wij afgelopen zaterdag op zondag mee konden lopen aan deze loop en wij zo konden ervaren hoe het is om slapeloos van een zaterdag naar zondag te beleven.

Wat bezielt een mens om ’s nachts, in het donker en dan ook nog in het bos te gaan wandelen. Als deelnemer van Kennedymarsen weet ik wat je ’s nachts kunt beleven. Afgelopen zaterdagavond begon het voor ons met een treinreis naar Rheden. Bij het Informatiecentrum konden wij in de sfeer komen voor de nacht die voor ons lag. De deelnemers kwamen aan, aanmeldingen werden gecontroleerd en met een sfeer van een kampvuurtje was het afwachten wat er kwam. Tegen twaalf uur was er een openingstoespraak door Jeroen de Koe van Natuurmonumenten met daarbij woorden waarvoor de opbrengst gebruikt gaat worden, maar ook woorden van wat te doen wanneer je dieren tegen komt. Dieren en dan vooral Schotse Hooglanders, die wil ik graag zien. Het lijkt mij mooi om deze dieren met deze loop tegen te komen.

Het starten ging in groepjes. Dat was mooi geregeld. Het was fijn dat de gehele deelname niet in zijn geheel van start ging. De route ging gelijk het donker in en over smalle paden waar boomwortels op hun loer lagen. Een val kon zo maar gebeuren. Regen hebben wij die nacht op een paar druppels na niet gehad. De temperatuur was goed te noemen. Daar waar het intensief wandelen was door het geaccidenteerd terrein, mul zand en of boomwortels, was het warm door inspanning. Na een kleine tien kilometer wandelen, was er midden in het bos een checkpoint. Wat ik bij Kennedymarsen nog niet meegemaakt heb, werd hier van elke deelnemer gecheckt of hij/zij hier zich afmeldde. Het kon zomaar gebeuren dat de Veluwezoom nieuwe bewoners kon krijgen in deze nacht en dat wilde de organisatie voorkomen door naar eventuele verdwaalden een bel te doen en vragen of alles goed ging. Ons team had geen problemen met de route. Het stond aangegeven met reflecterende pijlen, min of meer verlichte splitsingsborden en daarbij had ik de route gedownload en geüpload in mijn Garmin.

Als fietser heb ik vaak gefietst over de Veluwe en ook over de Veluwezoom. Op de routekaart van deze loop had ik gezien dat de route langs de brandtoren kwam die staat op de Veluwezoom. Op dat moment dat wij daar in buurt kwamen was het aan het gloren. Jammer helaas, het was bewolkt en wij moesten van het gloren genieten door de openingen in het wolkendek. Was het onbewolkt geweest, dan was voor ons de brandtoren (foto is met flitslicht genomen) beter te zien geweest. Verder zou het bij zien van het eerste ochtendgloren genieten zijn. Jammer helaas…

Bij het gloren en dat deed het al een tijdje in die nacht hoorden wij een geluid. Wij konden het niet verklaren wie of wat dit geluid produceert. Luisterend naar mijn kikkers thuis in mijn tuinvijver had het wat gemeenschappelijks. Blijkt dat het een geluid is wat geproduceerd wordt door de nachtzwaluw. Weer wat geleerd, met dank aan een boswachter die aanwezig was bij een uitzichtpunt.

Na het geluid van de nachtzwaluw en na een tweede checkpoint, was het de laatste kilometers wandelen richting het Informatiecentrum. Maar wanneer zie ik nu de Schotse Hooglanders? Wij hadden de open vlakte van de Veluwezoom inmiddels verlaten en wij hadden nog geen enkel groot wild gezien. Nu in de laatste kilometers zagen we wat schapen grazen en andere (houterig) wild, maar waar zijn de Hooglanders en de zwijnen? Voordat de loop zaterdagavond begon, zag ik in het Informatiecentrum wat opgezet wild. Alleen dit bewoog zo weinig. Helaas, voor ons was er geen groot wild te zien en door het bewolkte weer ook geen mooie zonsopkomst. Wat wel voor ons was, was het wandelen, in het donker, de (intense) stilte, ’s nachts om half vier het eerste vogelgeluid waarnemen, het licht worden boven de heide en tot slot; het was de natuur en een stukje Nederland op hele andere wijze beleven. Dat realiseerde ik mij op de zondagochtend bij het kampvuurtje wat sinds zaterdagavond brandde. Het was een bijzondere nacht en ik bedank hierbij onze sponsoren dat zij ons een duw gaven.

Klik hier voor de foto’s van onze beleving tijdens deze Midzomernachtloop.

Klik hier voor de beleving van Alexandra op deze Midzomernachtloop.