7. okt, 2015

“Alles heeft tenslotte een bedoeling”

Zondagmorgen 26 april ben ik voor mijzelf aan het fietsen gegaan. Wat ik tot toen al zo vaak gedaan heb en nu nog een klein beetje doe. Op een zondagmorgen, 's morgens bijkomen van een werkzame week, vaak al een trim en vroege ochtendloopje er op zitten, zittend aan een koffieontbijtje, de radio vaak op lichtklassiek of religieuze muziek en dan mijn gedachten zetten op; "wat ga ik vandaag doen?"

Op die ochtend had ik het in mijn hoofd om voor mijzelf een fietstochtje te doen. Proberen hiervan moe thuis te komen en daarna de rest van die zondag heerlijk lui op de bank te liggen. Het weer buiten was er ook naar. Het was die zondag een grijze dag. Het was die zondag grijs bewolkt en dat maakt bij mij 'een tot rust komen' gevoel los. Zo af en toe heb ik dat nodig. De drukte wat ik soms doordeweeks meemaak van mij af laten vloeien.

Tijdens het fietsen hangt zoals altijd mijn fotocamera aan de schouderband van mijn rugtas. Mooie omstandigheden om foto's te maken was toen het niet. Het was immers grijs bewolkt, maar bij het grijze stak het geel wat ik die zondag zag goed af. Vele kilometers verderop zag ik nogmaals veel geel met daar tussen een mooie vrijstaande boom. Wat bij mij in fotoranden deed kijken.

Tussen het eerste geel en het tweede geel heb ik een foto genomen, waarvan ik nu achteraf zeg dat ik het geheel onbewust gedaan heb. Ik heb toen drie paar ogen gefotografeerd wat een zelfde richting op keek en twee volwassen ogen die mij aankeken. Daarbij lag het geheel er wollig bij in het gras. Het betrof toen een moederschaap met haar drie lammeren wat ik op de foto heb gezet. Ik vond het wel een mooi plaatje wat ik zag. Maar ook niet helemaal, de achtergrond was grijs. De lucht op de achtergrond was grijs bewolkt.

Afijn, dat was die grijze zondag in april. Een paar dagen later komt bij mij in de e-mailbox een bericht binnen. Deze zat ik toen te lezen en kwam toen erachter dat deze gestuurd is naar mijn e-mailadres van mijn website. Het bericht begon met complimenten over mijn foto's en woorden wat ik op het wereldwijde internet plaats. Mooi en leuk... Verder was er een vraag beschreven. Of ik een foto had met daarop schaapjes erop. !!… Dat heb ik, afgelopen zondag genomen. Deze heb ik toen naar haar opgestuurd. Wel met een opmerking van mij bij over het grijs wat op die foto zichtbaar is. Daar kwam zij later met een creatieve oplossing daarvoor. Ja…, daar had ik toen niet zo over nagedacht. Ze wilde het grijs van de foto knippen. Hierop heb ik weer naar haar toe gereageerd……

Foto… Schaapjes… Zij zocht een foto met schaapjes. Zij wandelen… Ik wandelen… Pieterpad… Zij kent mij van mijn Google+… Ik ken haar van haar Google+… Zij maakt foto's… Ik maak foto's…

“…alles heeft tenslotte een bedoeling.” Ik heb toen op die grijze zondag een paar schaapjes gefotografeerd en hierna is mijn ‘alleen zijn leventje’ ingrijpend veranderd…

Lieve Alexandra, dank je wel dat jij toen afgelopen voorjaar naar mijn foto vroeg. Hierna hebben wij veel moois beleefd. Ik hoop nog veel moois met jou te mogen beleven en dat jouw zoektocht naar schaapjes voor ons beiden veel moois oplevert.