16. jun, 2015

Het weekend van de Kennedymars van Hengelo

Afgelopen zondagmiddag, 14 juni, ik zit nu net thuis op mijn zitbank. Mijn hoofd zit vol met de indrukken, geleverde inspanningen, belevingen und süße Worte van afgelopen dagen.

Afgelopen vrijdagmiddag ben ik van huis vertrokken. Op weg naar Hengelo, met mijn fiets waar mijn bagage-aanhangertje aangekoppeld zat. Ik heb afgelopen zaterdag 13 juni deelgenomen aan de Kennedymars van Hengelo. Het was mijn derde Kennedymars dit jaar.

Vorig jaar heb ik ook deelgenomen aan de Kennedymars van Hengelo. Dat was toen voor het eerst in Hengelo. Na afloop van die mars kon ik niet anders zeggen dat het toen een hele mooie mars was. Een Kennedymars met een mooie route door het Twentse landschap, goede verzorging op de rustposten en goed georganiseerd. Dit alles heeft bij mij doen besluiten om weer aan deel te nemen en wel zo net zoals vorig jaar, dat ik er een weekend van maak. Op de fiets naar Hengelo, daar een hotel overnachting, zaterdag de mars en zondag weer naar huis fietsen. 60-80-60, fietsen-wandelen-fietsen De getallen zijn in kilometers.

Het fietsen ging de vrijdag met tropisch weer, het was warm. Enige verkoeling zou welkom zijn. Maar het fietsen ging verder goed. Ik ben goed aangekomen in Hengelo. Nu ben ik de laatste tijd vaker in Hengelo geweest en zag in de omgeving van het hotel een lief zitbankje…… Maar op deze vrijdag was het op weg naar het hotel. Daar kon ik ’s avonds goed in slaap komen ondanks dat het in mijn kamer warm was door het warme weer van de vrijdag. Het was wel een korte nacht. Om 3.30 uur kon er ontbeten worden in het hotel voor de deelnemers aan de mars. Waarna om 4.30 uur een bus de deelnemers, die logeerden in het hotel, naar de start bracht op het sportpark van voetbalvereniging ATC'65 in Hengelo.

Voor deze mars had ik samen met een medewandelaarster afgesproken dat wij samen zouden gaan lopen. Gezellig en leuk. Onze afzonderlijke wandeltempo’s zijn bijna gelijk en daardoor kunnen wij samen op wandelen. Wij kunnen onderweg kletsen over alles en nog wat, maar wij kunnen ook stil zijn. Voor mij had deze mars nog een extra aandachtspunt. Ik moest er voor zorgen dat deze wandelaarster in het goede Hengelo terug zou komen en niet zoals zij al naar mij had geschreven Hengelo in Gelderland. Vrouwen en topografie, geef ze een Tom-Tom en ze komen dan wel. Over topografie gesproken bij haar. Ziet zij een woning, denkt zij dat ze op Ameland aan het wandelen is… Afijn, de woningbouw op Ameland zal wel van het Twentse woningbouw afgeleid zijn. Volgens haar lijkt het veel op Ameland.

Deze wandeling was voor mij een verantwoording afleggen van 80 kilometer lang. Er moet terug gekomen worden in Hengelo Overijssel. Ik kan daarbij gelukkig wel van mij afkijken. Het begon al met een gezamenlijke start. Daarvoor waren er wat woorden van Peter Levink, de hoofdorganisator en wethouder Schoonhoven van sportzaken van de gemeente Hengelo. De route ging in vergelijking met vorig jaar direct door een nieuwe omgeving, een mooi stukje waterrijk landschap. Was het vorig jaar veel harde weg, dit jaar was de route op veel plekken gewijzigd. Er zaten meer zandwegen en bospaden in de route. Onderweg waren er bezienswaardigheden te zien. Even waande ik mij in Afrika… ? De verzorging op de verzorgingsposten was goed te noemen, er was van alles te verkrijgen en er was voldoende. De medewerkers op de posten waren enthousiast om ons als wandelaars van eten en drinken te voorzien. Prachtig… Vlak voor de finish kregen de wandelaars een klein kleurig aandenken aan deze wandeltocht, zodat een iedere wandelaar gekleurd en vrolijk over de finish kwam.

De finish. Jenny heeft de finish bereikt in een voor haar een mooie tijd van dertien uur en drie kwartier, dit was het ook voor mij. Het was weer leuk en gezellig om met Jenny een Kennedymars te wandelen. Mijn verantwoording naar haar toe is bij het passeren van de finish gedaan, ze is aangekomen.

Voor mij had de finish twee extra aardigheden. Het eerste, een collega van mij stond mij enthousiast mij op te wachten en foto’s te maken. Beste collega, dank je wel dat je mij op stond te wachten. De tweede aardigheid. Twee handen hielden een bosje zonnebloemen vast en achter deze handen stond een stralend blij gezicht mij aan te kijken… Mmmm…

Hierna zijn wij naar het clubhuis van het sportpark gegaan om de herinneringen in ontvangst te nemen en waar wij gezellig konden napraten. Jenny werd daar opgehaald door haar thuisfront en ik ben met vervoer van de organisatie naar mijn hotel gebracht.

Zondagochtend na een lange tijd aan de ontbijttafel in het hotel te hebben gezeten en mijn spullen gepakt te hebben, ben ik op weg gegaan naar huis. Mijn hoofd vol met indrukken, geleverde inspanning, belevingen und süße Worte. Onderweg besluit ik om nog een fotomomentje te doen en hierna verder op naar huis. O ja, mijn weekend was niet alleen fietsen-wandelen-fietsen. Op zaterdagavond, na de Kennedymars, heb ik nog een Duitse taalles genoten……

Klik hier voor alle foto’s, veelal voorzien van bijschriften, wat ik gemaakt heb tijdens dit weekend.