29. mrt, 2015

Een grijze zondag op een regenachtige zondag

Schreef ik vandaag eerder met zonnige foto’s, dit om mijzelf moed in te praten. Vandaag was het de gehele dag een regendag.

Regen…, van zachte motregen tot gestage regen. Dit net op de zondag dat de Wandelvereninging Olst haar jaarlijkse Dialectentocht organiseerde. Voor mij betekent dit een dag fietsen.

Ja, fietsen. Ik ga altijd voor de wandelvereniging, als zij haar wandeltochten organiseert, de routes nafietsen of alle pijlen nog hangen wat de dag ervoor zijn opgehangen. Er zijn van die onverlaten die het leuk vinden om pijlen weg te halen. Mijn taak is om te voorkomen dat de wandelaars verkeerd gaan lopen en daarom ga ik ’s morgens voordat wandelaars gaan wandelen alles controleren.

Het begon vanmorgen nog redelijk. Het was eerst nog droog, zij het dat het al wel had geregend. Op mijn fiets de routes fietsen. Ik moet opschieten, de eerste wandelaars zijn net vertrokken.

Voor mij zijn deze wandeltochten elke keer genieten van de directe omgeving waar ik woon. Landweggetjes, bospaden, landgoederen en het natuurschoon. Maar ook het strakke en vreemde objecten trekken mijn aandacht.

Voor de wandelaars was er een rustpunt waar ganzen zijn. Nou ja, ganzen… Het zijn stenen ganzen op gemetselde poeren. Daar waren de eerste wandelaars al gearriveerd toen ik daar aan kwam. Buiten regende het gestaag, maar binnen was het bijna lente. Na een kop koffie en broodje gauw verder de regen in. De wandelaars gaan ook zo verder.

Maar zie ik nog de lente vandaag. Jawel, ik zie ergens langs een landweggetje narcissen. Verderop zie ik andere lentebloeiers. Dit maakt deze regenachtige dag een beetje fleuriger, het is al zo grijs. Deze oude bomen passen er eerder bij deze zondag.

De wandelroute komt op een gegeven moment bij een vierlingmitrailleur langs. Dit is een overblijfsel van de Koude Oorlog. Het diende als een verdedigingsmiddel van de IJssellinie. Vandaag staat het in de regen. Geheel doelloos, er valt niets meer te verdedigen.

Ik ga verder, ik moet nog een klein stuk route controleren. Daarna kan ik beginnen met alles op te ruimen. Dat betekent nog een keer alle routes fietsen, glibberen en uitkijken dat ik niet onderuit ga in de modder.

Mocht men na het lezen van mijn woorden en het bekijken van mijn foto’s zin hebben om in de omgeving van Olst te wandelen, de eerste zondag in september organiseerd de Wandelvereniging Olst haar jaarlijkse Landgoederentocht. Zie voor meer informatie op www.wandelverenigingolst.nl